به گزارش آینه فردا، وقتی خورشید کوچک و نارنجی‌رنگ در افق مریخ غروب می‌کند، آسمان شب آرام‌آرام چهره‌ی سرد و بی‌رحمش را نشان می‌دهد. برخلاف زمین، در مریخ خبری از آسمان پرستاره نیست؛ جو رقیق این سیاره باعث می‌شود نور ستارگان کم‌فروغ‌تر به نظر برسد و منظره‌ای تاریک‌تر و خلوت‌تر شکل بگیرد.
اما این سکوت شبانه، با حضور دو قمر کوچک مریخ—فوبوس و دیموس—شکسته می‌شود. فوبوس با سرعتی عجیب، چند بار در روز طلوع و غروب می‌کند و دیموس، آرام و بی‌صدا، در آسمان می‌خزد. گاهی هم زمین از دوردست‌ها دیده می‌شود؛ نقطه‌ای آبی‌رنگ که در دل تاریکی می‌درخشد و یادآور خانه‌ای است که روزی از آن آمده‌ایم.
در شب‌های مریخی، دمای هوا به‌شدت کاهش می‌یابد و سکوتی فراگیر همه‌جا را در بر می‌گیرد. این شب‌ها شاید برای انسان سرد و بی‌روح باشند، اما برای کاوشگرانی که در سطح مریخ مشغول مأموریت‌اند، هر شب فرصتی است برای ثبت داده‌هایی تازه از جهانی که هنوز رازهای زیادی برای گفتن دارد.
