آیا ویماناها واقعاً فناوری سفر بین سیاره‌ای داشتند؟/ آیا تمدن‌های باستانی به فضا سفر می‌کردند؟
ویمانا هواپیماهای افسانه‌ای متون هندو شاید قادر به سفرهای بین سیاره‌ای بودند. این دست‌نوشته‌های باستانی به فناوری پرواز ۷۰۰۰ سال پیش اشاره دارند.
به گزارش آینه فردا به نقل از گجت نیوز، متن سانسکریت «وایمانیکا شاسترا» مربوط به اوایل قرن بیستم، فناوری‌های هوافضایی پیشرفتهای را شرح می‌دهد. این متون ادعا می‌کنند که سفر بین سیاره‌ای هزاران سال پیش ممکن بوده و هواپیماهای باستانی از فناوری‌های پیشرفته بهره می‌بردند.
آن‌ها همچنین به جزئیات ساختار و پیشرانش این وسایل پرنده که از موتورهای گردابی جیوه استفاده می‌کردند، اشاره می‌کنند. این ادعاها چالش‌های علمی قابل توجهی را در مورد پیشرفتهای تکنولوژیکی تمدن های باستانی مطرح می‌سازند.
دست‌نوشته‌های هندو و پرواز ویمانا
دست‌نوشته‌های باستانی هندو حاکی از آن است که دانشمند بارادواجا حدود ۵۰۰ دستورالعمل برای هوانوردی و دیگر فناوری‌های موجود در هزاران سال پیش را تدوین کرده بود، هرچند دست‌نوشته فعلی فقط شامل ۱۰۰ تا ۱۲۰ دستورالعمل است. این گزارش‌ها به «وایمانیکا شاسترا» متنی سانسکریت از اوایل قرن بیستم اشاره دارند که فناوری‌های هوافضایی را با جزئیات توصیف می‌کند.
این متن که در سال ۱۹۵۲ توسط جی. آر. جوزیه فاش شد و ۳۰۰۰ شلوکا در هشت فصل دارد، ادعا می‌کند که ویمانا، وسایل پرنده پیشرفته و آیرودینامیکی قادر به سفر بین سیاره‌ای بودند. پیشرانش ویمانا به گفته کانجیلال (Kanjilal) در سال ۱۹۸۵ با «موتورهای گردابی جیوه» بوده است.
چالش‌های علمی و دیدگاه‌های متضاد
با این حال، مطالعات متعددی نتایج متناقضی در مورد امکان‌سنجی این ماشین‌های پرنده باستانی ارائه داده‌اند. در سال ۱۹۷۴، مطالعه‌ای توسط موسسه علوم هند در بنگلور نشان داد که هواپیماهای سنگین‌تر از هوا که در وایمانیکا شاسترا توصیف شده‌اند، از نظر هوانوردی غیرقابل اجرا هستند.
راجان ولوکار، معاون دانشگاه بمبئی اظهار داشت که «دلیلی برای باور گفته‌های ودایی وجود ندارد، اما چیزی است که ارزش مطالعه دارد.» کاپیتان آناند جی. بوداس نیز اذعان داشته که «علم مدرن غیرعلمی است» زیرا چیزهایی را که نمی‌فهمد، غیرممکن می‌انگارد و بر تعریف ودایی از هواپیما به‌عنوان وسیله‌ای برای سفر بین سیاره‌ای با ابعاد عظیم و قابلیت حرکت چندجهته تأکید کرد.
