برتری پسر بر دختر در دین زرتشتی
در اوستا، یسنای دهم، بند سیزدهم چنین آمده است: «ای هوم زرین، کسی را که از تو بهره‌ای یابد، پسران بسیار می‌بخشی و او را پاک تر و فرزانه تر می‌کنی.»
به گزارش آینه فردا به نقل از پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، از این گفتار بر می آید که هوم زرّین (گیاه مقدّس) بر اَشَوَنان (مؤمنان زرتشتی) پسران بسیار می‌بخشد و این یک بهره شمرده شده است.
در یشت‌ها (که یکی از اصیل‌ترین بخش های اوستا است)، یشتِ هشتم (تیر یشت) بند پانزدهم چنین آمده است که ایزد اهورایی می‌گوید: «کدامین کس را به داشتن پسران توانگری بخشم؟
کدامین کس را گروهی از پسران و رسایی روان دهم؟ اکنون من در جهان استومند -جهان مادّی- به آیین بهترین اشا، سزاوار ستایش و برازنده‌ی نیایشم.»
از پیروان دین زرتشتی می‌پرسیم که آیا «دختر داشتن» ارزش بر زبان آوردن ندارد؟ اما پسر داشتن مایه‌ی بهروزی و خوشبختی و پاکی است؟
در بُندَهِشن (یکی از معتبرترین متون پهلوی) می‌خوانیم که اهورامزدا دختران و زنان را از سَرده‌ی (یعنی نژاد) پتیاره‌ی جَهی آفرید. (جَهی یعنی زن پست و هرزه که از پدیده‌های اهریمنی به وجود آمده است
روشن است که در اینجا نیز «پسر داشتن» نشان برتری است! گرچه در برخی موارد فوق، برخی مترجمین واژه‌ی “puthra” ـ اوستایی را به معنی «فرزند» گرفته‌اند لیکن معنی اصلی و درست آن «پسر» است.
