چرا نباید به مقدسات دیگران حتی کافران توهین کنیم؟

به گزارش آینه فردا امام علی (ع) می‌فرمایند: «اَفضَلُ الذِّکرِ القُرآنُ بِهِ تُشرَحُ الصُّدورِ وَ تَستَنیرُ السَّرائِرِ» برترین ذکر، قرآن است، به وسیله آن سینه‌ها گشوده و پوشیده‌ها روشن شود. (شرح غررالحکم ۲/۴۵)آیات صفحه ۱۴۱ قرآن با توصیه به پرستش خدا آغاز می‌شود و می‌فرماید که دلایل کفر و ایمان مشخص است و هر کس قدرت عقل و ادراک دارد و خیر و شر را درک می‌کند.اما به جز عقل و ادراک، فرهنگ و تربیت محیط هم روی کفر و ایمان تأثیر بسزایی دارد و بدون هدایت و راهنمایی ممکن نیست. از این رو خدا پیامبران را فرستاد تا انسان را راهنمایی کنند.

بنا بر روایت فارس، حال کسی چشمش را باز کند و هدایت را بپذیرد خودش سود می‌کند و کسی که نپذیرد در دنیا دچار آسیب و آفت و در آخرت دچار عذاب الهی می‌شود.پس با توجه به داشتن عقل و همچنین هدایت گرانی چون انبیاء هر کس ایمان بیاورد از روی بصیرت است و هر کس کفر ورزد باز هم از روی بصیرت است.کفار آیات خدا را نمی‌پذیرند اما از آنجایی که نمی‌توانند مانند این کلام را بیاورند می‌گویند که پیامبر این سخنان را از صحبت با دانایان به دست آورده و به عنوان آیات خدا تحویل ما می‌دهد.

اما مؤمنان آیات حق را به روشنی می‌پذیرند.اما در ادامه خدا در آیه ۱۰۸ سوره انعام خطاب به مؤمنان می‌فرماید که هرگز بت‌های کفار را دشنام ندهید زیرا آنها هم مقدسات شما را دشنام می‌دهند. دلیل این اتفاق این است که هرگروه به عقاید خود دلبستگی دارد. حال یکی عقیده اش را با حسن نیت انتخاب کرده و یک گروه با سو نیت و اشتباه انتخاب کرده و در قبال راهی که انتخاب کرده مسئول است.

در تفسیر المیزان در شرح این آیه آمده است: خدا در این آیه بر اساس اینکه فطرت بشر همواره طالب دفاع از کرامت مقدساتش است، مؤمنان را امر به ادب دینی می‌کند تا با رعایت آن احترام مقدسات جامعه دینی محفوظ بماند و دستخوش اهانت و ناسزا یا تمسخر نشود.پس اگر مؤمنان بت‌های مشرکین را دشنام دهند، تعصب جاهلی، مشرکان را وادار می‌کند که کرامت الوهیت را مورد تعرض قرار دهند، یعنی به خدای متعال ناسزا بگویند و در این صورت خود مؤمنین باعث هتک حرمت و جسارت نسبت به مقام کبریائی پروردگار شده‌اند.در ادامه تلاوت ترتیل صفحه ۱۴۱ قرآن کریم شامل آیات ۱۰۲ تا ۱۱۰ سوره مبارکه انعام باصدای شهریار پرهیزکار تقدیم می‌شود.