امواج رادیویی ناسا نه‌تنها فضاپیماهای ما را هدایت می‌کنند، بلکه ممکن است توسط موجودات بیگانه شنود شوند؛ شاید بتوان با همین سیگنال‌ها آن‌ها را پیدا کرد!
30 شهریور 1404
0 11
به گزارش آینه فردا، به نقل ازفرارو تحقیقات جدید نشان می‌دهد سیگنال‌های رادیویی که برای هدایت مریخ‌نوردها و فضاپیماهای ناسا ارسال می‌کنیم. ممکن است توسط موجودات بیگانه شنود شوند. و شاید بتوان از همین امواج برای پیدا کردن آن‌ها استفاده کرد.
به نقل از ساینس الرت، دانشمندان برای هدایت مریخ‌نوردها یا تغییر جهت دوربین مدارگردها، سیگنال‌های قدرتمندی به سوی سیاره های همسایه می فرستند. اما همه این امواج رادیویی به هدف نمی رسند. بخشی از این امواج وارد فضا می شوند و می‌توانند تا بی‌نهایت در کهکشان حرکت کنند.
یک مطالعه جدید در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا و آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا نشان می‌دهد. هر چیزی که در مسیر این امواج باشد، می‌تواند پیام‌های ما را بشنود.
پینچن فان، ستاره‌شناس دانشگاه پنسیلوانیا می‌گوید:
«با بررسی داده‌های ۲۰ سال گذشته مشخص شد اگر موجودات فرازمینی در جایی باشند. که بتوانند زمین و مریخ را هم‌راستا ببینند. ۷۷ درصد احتمال دارد که یکی از سیگنال‌های ما را دریافت کنند، یعنی شانس آن‌ها خیلی بیشتر از حالت های تصادفی است.»
این تیم پژوهشی با بررسی طولانی‌مدت شبکه فضایی ناسا (DSN)، که برای ارتباط با فضاپیماهای دورتر از زمین و ماه استفاده می‌شود. متوجه شد موجودات بیگانه‌ای که در امتداد صفحه مداری سیارات قرار دارند، شانس بیشتری برای شنیدن سیگنال‌های ما دارند. به‌ویژه اگر در فاصله حدود ۲۳ سال نوری از زمین قرار داشته باشند.
تصویرسازی جدید مسیر ارسال سیگنال‌های رادیویی زمین در سراسر منظومه شمسی را به نمایش می‌گذارد.
نکته جالب این است که می‌توانیم این ایده را برعکس هم اجرا کنیم. و به دنبال تمدن‌های هوشمند بگردیم. اگر موجودات هوشمند دیگری هم سیارات خود را کاوش می‌کنند. بهترین فرصت ما برای شنیدن سیگنال‌های آن‌ها این است که سیستم‌های نزدیک را بررسی کنیم. جایی که از دید ما دو سیاره پشت سر هم قرار دارند.
فان می گوید: «بیشتر سیارات فراخورشیدی در ده سال اخیر کشف شده‌اند. و ما هنوز اطلاعات کمی درباره منظومه‌هایی داریم که می‌توانیم عبور دو یا چند سیاره آن‌ها را مشاهده کنیم. انتظار داریم با پرتاب تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن ناسا بتوانیم حدود صد هزار سیاره فراخورشیدی جدید را شناسایی کنیم. این کشف می تواند محدوده جستجوی ما را به شکل قابل توجهی گسترش دهد.»
