تغییر ساعت رسمی؛ یک عادت قدیمی با عوارض مدرن
دانشمندان هشدار دادند: تغییر ساعت به بدن انسان آسیب میزند.

به گزارش آینه فردا به نقل از theguardian، کنگره آمریکا در حال بررسی دائمیکردن ساعت تابستانی است — اما تحقیقات جدید نشان میدهد که نگهداشتن ساعتها روی زمان استاندارد، کمترین فشار را به بدن وارد میکند.
تغییر ساعت نهتنها دردسرساز است، بلکه میتواند برای سلامتی هم مضر باشد.
روال سالانه «جلو رفتن در بهار، عقب رفتن در پاییز» باعث اختلال در ریتم شبانهروزی بدن میشود — همان چرخههای طبیعی خواب و بیداری — که پیامدهای بالقوه خطرناکی دارد.
مطالعهای تازه، ادعای دیرینه بسیاری از متخصصان خواب را تأیید میکند: راهحل، حذف کامل ساعت تابستانی است.
اما این کار آسان نخواهد بود. با اینکه حمایت زیادی برای حذف تغییر ساعت وجود دارد، دونالد ترامپ و برخی اعضای کنگره خواهان خلاف آن هستند: دائمیکردن ساعت تابستانی.
و این تصمیم ممکن است برای کسانی که از یک ساعت نور بیشتر در عصرهای تابستانی لذت میبرند، چندان خوشایند نباشد.
پژوهشگران دانشگاه استنفورد دریافتند که نگهداشتن ساعتها روی زمان استاندارد در تمام طول سال — نه فقط در پاییز و زمستان (مانند اغلب ایالتهای آمریکا و بریتانیا) — میتواند شیوع چاقی و سکته مغزی را کاهش دهد.
این مطالعه که در نشریه «گزارشهای آکادمی ملی علوم» منتشر شده، بهدلیل گستردگیاش از بسیاری تحقیقات دیگر متمایز است. بهجای بررسی صرفاً تأثیر تغییر ساعت، پژوهشگران سه سناریو را با هم مقایسه کردند: زمان استاندارد دائمی، ساعت تابستانی دائمی، و سیستم فعلی تغییر ساعت که در بیشتر ایالتهای آمریکا اعمال میشود.
دکتر جیمی زایتزر، استاد روانپزشکی و علوم رفتاری، و لارا وید، دانشجوی دکترای مهندسی زیستی، میزان نور خورشید را در تمام شهرستانهای ۴۸ ایالت اصلی آمریکا مدلسازی کردند و آن را با دادههای سلامت فدرال مقایسه کردند. هدف، به گفته زایتزر، استفاده از یک مدل ریاضی موجود برای کشف «بار شبانهروزی» این سه سناریو بود — بهعبارتی، «چقدر فشار به سیستم شبانهروزی بدن وارد میکنیم؟»
این فشار با اختلالاتی مانند چاقی و سکته مغزی مرتبط است. نتایج نشان داد که از نظر شبانهروزی، زمان استاندارد دائمی کمترین فشار را به سلامت بدن وارد میکند.
«این همان چیزی است که از حدود سال ۲۰۱۹ داریم میگوییم»، دکتر کارین جانسون، استاد نورولوژی در دانشگاه پزشکی چان ماساچوست و عضو کمیته حمایت آکادمی خواب آمریکا، میگوید.
او در ماه آوریل در برابر کمیتهای از سنای آمریکا به نفع زمان استاندارد دائمی شهادت داد و گفت این کار «هماهنگی طبیعیتری بین برنامههای اجتماعی ما و چرخه خورشید در طول سال» ایجاد میکند.
«ریتمهای بدن ما اساساً با خورشید تنظیم میشوند»، او توضیح میدهد. اما چون چرخه طبیعی بدن کمی بیشتر از ۲۴ ساعت است، «ما هر روز به نشانههایی نیاز داریم تا در مسیر بمانیم. در غیر این صورت، ریتمها عقب میافتند.»
این موضوع باعث مشکلاتی از جمله اختلال خواب، سختی در بیدار شدن، و مسائل گوارشی میشود.
«هرچه بیشتر با زمان خورشیدی هماهنگ باشیم»، او میگوید، «سلامت بدن بهتر میشود، عملکرد مغز بهبود مییابد، و خواب باکیفیتتری خواهیم داشت.»
آکادمی خواب آمریکا (AASM)، آکادمی نورولوژی آمریکا، و سازمان غیرانتفاعی شورای ملی ایمنی نیز با این نظر موافقاند.
«زمان استاندارد دائمی هماهنگی طبیعیتری بین برنامههای اجتماعی و چرخه خورشید ایجاد میکند.»
دکتر کارین جانسون
اما این دیدگاه با تلاشهای مکرر کنگره برای تصویب «قانون حفاظت از آفتاب» در تضاد است — قانونی که سیستم فعلی را به ساعت تابستانی دائمی تبدیل میکند.
برخلاف بسیاری از مسائل دیگر در کنگره، این موضوع چندان حزبی نیست؛ برای مثال، تد کروز گفته «استدلالهای جدی در هر دو طرف» شنیده، و حتی ترامپ هم اذعان کرده که این موضوع «پنجاه پنجاه» است.
ساعت تابستانی دائمی ممکن است در نگاه اول جذاب به نظر برسد — چون با جلو کشیدن یک ساعت در بهار، عصرهای طولانی و آفتابیتری خواهیم داشت — اما دکتر جانسون میگوید این تصور گمراهکننده است.
«در واقع مردم عاشق تابستان هستند، اما در ذهنشان آن را با ساعت تابستانی پیوند میزنند»، او توضیح میدهد.
حتی در زمان استاندارد هم شبهای تابستان طولانی خواهند بود.
در مقابل، ساعت تابستانی دائمی باعث از دست رفتن نور حیاتی صبحگاهی در زمستان میشود — هرچند شاید آمریکاییهایی که دیر از خواب بیدار میشوند ترجیح دهند آن نور را در عصر داشته باشند.
نظرسنجی گالوپ در سال جاری نشان داد که حمایت از ساعت تابستانی بهطور کلی کاهش یافته:
۴۸٪ از آمریکاییها طرفدار زمان استاندارد دائمی هستند، ۲۴٪ از ساعت تابستانی دائمی حمایت میکنند، و ۱۹٪ خواهان حفظ سیستم فعلی هستند.
با این حال، در نظرسنجی YouGov در سال ۲۰۲۳، از میان کسانی که خواهان توقف تغییر ساعت بودند، ۵۰٪ از ساعت تابستانی دائمی حمایت کردند و ۳۱٪ طرفدار زمان استاندارد دائمی بودند.
در مورد زایتزر، با اینکه تحقیقات اخیرش از زمان استاندارد دائمی حمایت میکند، هشدار میدهد که ریتم شبانهروزی تنها «بخشی از پازل» است.
او میپرسد: «آیا مردم بیشتر ورزش میکنند اگر صبحها نور بیشتری باشد؟ آیا کودکان کمتری با دوچرخه به مدرسه میروند چون صبحها هوا تاریک است؟ آیا نتایج اقتصادی بهتری حاصل میشود که به افراد محروم کمک کند؟»
«اگر محل آن یک ساعت نور را تغییر دهید، اتفاقات زیادی ممکن است رخ دهد — و صادقانه بگویم، این تأثیرات ممکن است در نقاط مختلف کشور کاملاً متفاوت باشد.»
طرفداران ساعت تابستانی دائمی میگویند این کار میتواند به مقابله با افسردگی فصلی کمک کند، مصرف انرژی را کاهش دهد و تصادفات رانندگی را کم کند.
(و با اینکه آکادمی خواب آمریکا ساعت تابستانی دائمی را بدترین گزینه از میان سه حالت میداند، مطالعه زایتزر نشان میدهد که این گزینه از تغییر مداوم بهتر است.)
اما از نظر جانسون، پاسخ روشن است:
«این یک روند طولانی و آهسته است، اما فکر میکنم انتشار مطالعاتی مثل این میتواند بهتدریج نظرها را تغییر دهد» — بهسمت زمان استاندارد دائمی.
او میگوید: «چون مردم واقعاً مشتاقاند که از شر تغییر ساعت خلاص شوند.»



