به گزارش آیینه فردا، طبق گفته مارکوپولو، مغولان به خدای دیگری به نام «ناتیگای» (Natigai)بت بزرگ مغولان اعتقاد داشتند. و چنین می گفتند که او خدای زمین و حامی فرزندان، دام ها و محصولاتشان است.
«تاتارها به این خدا ایمان بسیار دارند و به وی احترام زیادی می گذارند و همه کس پیکره این بت که از کُرک و پارچه ساخته شده. را در خانه نگهداشته و در مقابل آن به دعا و نیایش می پردازند. در خانه نزدیک پیکره این بت، پیکره های زن و بچه های آن را نیز قرار می دهند. به طوری که پیکره زن در سمت چپ و پیکره بچه ها در مقابل وی قرار گرفته و سپس به ستایش آنها می پردازند. هنگام غذا خوردن ابتدا قطعه ای گوشت چربی دار را در روی لبهای این پیکره (بت) و زن و بچه هایش می کشند کمی از شوربای خود را در کنار در برای ارواح درگذشتگان خود می پاشند چه معتقدند که به این ترتیب خدا و خانوادهاش نیز سهمیه شان را گرفته اند و پس از انجام این مراسم خود شروع به خوردن و نوشیدن می کنند.»
منبع: سفرنامه مارکوپولو، ایل میلیونه، ترجمه سید منصور سجادی و آنجلا دی جوانی رومانو، ص۷۵ و ۷۶
